Pierwsza znana wzmianka o istnieniu cerkwi w Tyniowicach pochodzi z 1515 r. Cerkiew pw. św. Dymitra pochodzi z 1700 lub1709 r. Po wysiedleniach lat 40. XX w. cerkiew stała się świątynią rzymskokatolicką pw. św. Antoniego.
Cerkiew jest budowlą trójdzielną, orientowaną o konstrukcji zrębowej. Składa się z nawy na rzucie ośmioboku (co jest rzadkością i nawiązaniem do rotundy) oraz znacznie mniejszego, dostawionego do nawy od wschodu trójbocznie zamkniętego prezbiterium i od zachodu kwadratowego narteksu podobnej wielkości co prezbiterium. Nawa jest nakryta ośmiopołaciowym dachem namiotowym, zwieńczonym wieżyczką na sygnaturkę, trójbocznie zamknięte prezbiterium nakryte dachem pięciopołaciowym, a prostokątny narteks dachem sześciopołaciowym. Wszystkie połacie dachowe pokryte są blachą (pierwotnie gontem).
We wnętrzu prześwit z narteksu do nawy otwarty jest na całej szerokości. Wnętrze oszalowane. Nad nawą znajduje się strop płaski, nad narteksem pozorne sklepienie o łuku odcinkowym, nad prezbiterium strop z załomem w formie zaskrzynienia obiegającego prezbiterium.
W latach 70. XX stulecia przeprowadzono remont, w wyniku którego zmieniono formę zwieńczenia dachu nad nawą, które otrzymało postać wieżyczki na sygnaturkę. Rozebrano też drewnianą XIX-wieczną wolnostojącą dzwonnicę.
Od zbudowania nowego kościoła w 1985 r. cerkiew nie jest użytkowana. Służy jako miejsce składowania dekoracji religijnych dla tutejszej parafii. Wewnątrz pozostały resztki dawnego wyposażenia. Część została przewieziona do Składnicy Zabytków Ruchomych w Łańcucie – dziś Dział Sztuki Cerkiewnej Muzeum-Zamku w Łańcucie.
Cerkiew nie jest udostępniona do zwiedzania.
W Tyniowicach zachował się XIX-wieczny dwór, w którym obecnie mieści się szkoła, oraz park krajobrazowy z aleją dojazdową.
Nieużytkowane
Adres/wskazówki dojazdu: Tyniowice 100, 37-565 Tyniowice
Z Pruchnika udajemy się na płn.-wsch. w kierunku Jarosławia (droga nr 880) i po 1,7 km dojeżdżamy do Tyniowic. Skręcamy w prawo w stronę wsi i po 250 m docieramy przed świątynię (nr 100).
Zdjęcie: Wawrzyniec Augustyn
Niniejsza strona internetowa została zmodernizowana przy pomocy finansowej Unii Europejskiej w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020. Odpowiedzialność za jej zawartość leży wyłącznie po stronie Podkarpackiej Regionalnej Organizacji Turystycznej i nie może być w żadnym przypadku traktowana jako odzwierciedlenie stanowiska Unii Europejskiej, IZ lub Wspólnego Sekretariatu Technicznego Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020.