Pałacyk myśliwski w Julinie sięga swą historią do 1872 r., kiedy to właściciel dóbr łańcuckich Roman Potocki rozpoczął budowę dworu myśliwskiego w tzw. stylu kurortowym (szwajcarsko-tyrolskim).
W jego skład wchodziły pałacyk, pawilon i budynek przy bramie, zlokalizowane na 9-hektarowym parku, do którego prowadziła istniejąca do dziś aleja modrzewiowa. Rozbudowę kompleksu myśliwskiego rozpoczęto w 1890 r., dobudowując dyrektorówkę, lodownię i kuchnię. Wkrótce postawiono stodołę wraz ze stajnią. Dodano także murowaną stróżówkę, w której oprócz dozorcy zamieszkiwał sezonowo ogrodnik.
Pałacyk zbudowany jest z drewna modrzewiowego, nieszalowany, z odeskowanymi węgłami. Rzut z góry rezydencji przypomina kształt litery T. Budynek jest częściowo dwukondygnacyjny. W części północnej i południowej parterowy, pokryty jest kilkoma dwuspadowymi dachami. W nich umieszczono dekoracyjne kominy i wieżyczkę z galeryjką.
Do dnia dzisiejszego zachowała się dekoracja architektoniczna. Wnętrze pałacu zdobi bogaty wystrój: stolarka okienna i drzwiowa, boazerie, ozdobne stropy, piece i kominki, kute balustrady czy szafy biblioteczne.
Podczas I wojny światowej w pałacu utworzono austrowęgierski szpital polowy. Działania wojenne poczyniły szereg zniszczeń, co wymagało sporych nakładów na jego renowację po zakończeniu wojny.
Na terenie parku utworzony został ogród kwiatowy i urządzone pole golfowe.
W 1944 r. najcenniejsze elementy wyposażenia pałacu zostały wywiezione do Łańcuta. Obecnie pałacyk podlega pod Muzeum-Zamek w Łańcucie.
Kompleks leży w lasach będących pozostałością Puszczy Sandomierskiej. Znajduje się tu rezerwat przyrody „Wydrze”, chroniący m.in. stanowiska modrzewia polskiego.
Muzeum – Zamek w Łańcucie
www: http://www.zamek-lancut.pl
Adres/wskazówki dojazdu: 37-110 Wydrze
Z Łańcuta jedziemy drogą nr 877 w kierunku Leżajska. Po 14 km skręcamy w lewo w stronę Brzózy Stadnickiej. Po 7 km dojeżdżamy do celu (w głębi lasu).
Zdjęcie: Karolina Kiwior
Niniejsza strona internetowa została zmodernizowana przy pomocy finansowej Unii Europejskiej w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020. Odpowiedzialność za jej zawartość leży wyłącznie po stronie Podkarpackiej Regionalnej Organizacji Turystycznej i nie może być w żadnym przypadku traktowana jako odzwierciedlenie stanowiska Unii Europejskiej, IZ lub Wspólnego Sekretariatu Technicznego Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020.